پروفایل مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیمارستان طالقانی اهواز

چکیده        زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا، شایعترین ارگانیسمی است که از عفونت های سوختگی جدا می گردد که به علت افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی مشکلات بسیاری را برای درمان عفونت های ناشی از آن ایجاد کرده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تعیین سطح مقاومت برای آنتی بیوتیک های ضد ایزوله های بالینی سودوموناس با روش های فنوتیپی صورت پذیرفت.         روش بررسی: تعداد 100 سویه سودوموناس آئروژینوزا از نمونه های بیماران سوختگی بیمارستان طالقانی اهواز در طی 6 ماه جمع آوری گردید. پس از شناسایی اولیه به صورت فنوتیپی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های ایزوله شده به روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتی بیوتیک های متداول ضد سودوموناس آئروژینوزا تعیین و بررسی فنوتیپی تولید متالوبتالاکتامازها انجام گردید.       یافته ها: از 100 نمونه مورد بررسی بیماران سوختگی، عفونت زخم بیشترین درصد را به خود اختصاص داد و فراوانی مقاومت جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، پیپراسیلین، پیپراسیلین– تازوباکتام، سفتازیدیم، جنتا میسین، آمیکاسین، سیپروفلوکساسین، دوریپنم، ارتاپنم و کولیستین سولفات به ترتیب 70%، 53%، 83%، 67%، 91%، 88%، 84%، 84%، 33% ،90% و 0% به دست آمد و در روش  cd-testمقاومت نسبت به کارباپنم ها به اثبات رسید.        نتیجه گیری: مقاومت به آنتی بیوتیک ها نسبت به سودوموناس آئروژینوزا رو به افزایش است و کولستین سولفات مؤثرترین آنتی بیوتیک علیه سویه های جدا شده بود.             واژه های کلیدی: سودوموناس آئروژینوزا، عفونت سوختگی، مقاومت آنتی بیوتیکی